زوال یک یاد خوب!

آدم هایی که تو ذهنم از خودشون خاطرات خط خطی به جا می گذارن، دیگه برام جایگاه سابق رو ندارن.

نمیگم که نسبت بهشون بی اهمیت میشم چون هر زمان که اسمی ازشون بشنوم تصویری کدر از صداقت و شرافت جلوی چشمم نقش می بنده.

من این خط خطی هارو مرور نمی کنم اما فراموش هم نمی کنم

این یک مرحله از بی اهمیت بودن عقب تره،

این یعنی زوالِ یک یادِ خوب...

و تنها چیزیه که از هر آدمی می تونه به یادگار بمونه اگر بهش معتقد باشه.