روزمرگی...

باز هم میام شاید زود زود پست های روزمرگی نذارم، شاید وقتی مثل الان که دوست داشتم فقط حرف بزنم ولی گوش شنوا نبوده، یا بوده ولی حرفهامو درک نمیکرده، یا بوده و درک میکرده ولی محرم اسرارم نبوده، یا بوده و درک میکرده و محرم هم بوده ولی ذره ای براش اهمیت نداشته.

قبل تموم شدن این پستم باید از همکارم عذرخواهی کنم که اومد بام حرف بزنه ولی انقدر ذهنم درگیر نوشتن بود که به اندازه کافی بش توجه نکردم....

بعضی وقتا انقدر دلت پره حرفه که تا یک گوش پیدا میکنی نمیتونی برا گفتن لحظه ای درنگ کنی.